Hasretiz!
İçi dışı başka olduk ne yazık!
Maskelerden bıktık yüze hasretiz
Kin,öfke nefretle dolduk ne yazık!
İnsanlıktan çıktık, öze hasretiz
Hani biz tarihte oyun bozandık
Hani bizler nice savaş kazandık
Çalışkanız deyip yattık uzandık
Yokuşlara baktık, düze hasretiz
İçmeden sarhoşuz sallanıyoruz
Ancak birbirine çullanıyoruz
Uyduruk ne varsa kullanıyoruz
Dilimizi yıktık, söze hasretiz
Elin gitarını çaldık saz gibi
Faiz belasına daldık kaz gibi
Afrikalı gelip öttü laz gibi
İçimize soktuk, laza hasretiz
Bu milletin umut olmuş azığı
Orman kanunları şehir tüzüğü
Yeyince cümleden doğalGazığı
Canımızı yaktık, köze hasretiz
Ürünler tarlada satılmayınca
Taşrada bulunup tadılmyınca
Korunup bir yerde tutulmayınca
Fazla diye döktük, aza hasretiz
Serbest piyasanın yok ki hicabı
Rolleri bölüştük filim icabı
İtalyadan ithal ettik ketçabı
Salça biber ektik, tuza hasretiz
El toprak alırken gözü tapuda
Hayır umulur mu böyle yapıda
Borçlar sırtımızda zamlar kapıda
Ağır yükten çöktük, dize hasretiz
Der Mikdadi yara artık derinde
Kangren olabilir günün birinde
Kimi tuttu isek pazar yerinde
Kazıkladık kaktık, kaza hasretiz
Şair Mikdat Bal