Her şiiri peşine, koşturdum mısra
mısra,
Geleceğim demiştin, şimdi nerdesin
söyle.
Aşkımızı yazarak, hem saraya hem
kasra,
Kalacağım demiştin, şimdi nerdesin söyle.
Acıları bağrına, aşk ile katan
bendim,
Sessizliğe bürünüp, özlemle yatan
bendim,
Acımadan uğruna, her şeyi satan
bendim,
Öleceğim demiştin, şimdi nerdesin
söyle.
Aşığa adres sorma, çağlayan suda akar,
Feryadını duysanız, figanı bağrı
yakar,
Vazgeçmez maşukundan, sanma ki
dertten bıkar,
Bileceğim demiştin, şimdi nerdesin
söyle.
Öfkelere küserek, sevda ile bakmayı,
Acıları bal edip, zemzem gibi akmayı,
Karşılıklı sofrada, oturup bir
lokmayı,
Böleceğim demiştin, şimdi nerdesin
söyle.
Gönlümüzde açtığın, yaralar kanadıkça,
Dost bildiğim kim varsa, beni zor
tanıdıkça,
Ben peşinden koşarken, firakın sınadıkça,
Güleceğim demiştin, şimdi nerdesin
söyle.
Gündüzün tam önüne, gecenin ertesine,
Kimsenin bilmediği, aşkın
güvertesine,
An gelince Adem’le, belanın ortasına,
Dalacağım demiştin, şimdi nerdesin
söyle.
Âdem Efiloğlu