Bir devrin destanına kalemimle tanığım

Andıkça yüreğimiz, yanıyor Çanakkale’m.

Nice Mehmetler için ciğerimden yanığım

“Çanakkale geçilmez!” deniyor Çanakkale’m.

 

Bu haksızca saldırı kökünden sökülmeli,

Kafa tutan düşmanın bileği bükülmeli,

Her birinin heykeli yurduma dikilmeli,

Sizleri asırlardır, anıyor Çanakkale’m.

 

Yahya Çavuş emrinde altmış üç koca yiğit

Ertuğrul Koyu’ndaydı hepsi de başka Seyit

Kala kala üç asker; üstü kan, gözler çivit

Emsalsiz hatıralar, sunuyor Çanakkale’m.

 

Nusret Mayın mayınla, tüm boğazı donattı

Batsın diye gemiler, çizdi ilahi hattı.

Yüzbaşı Hakkı Bey’den mühim bir nasihatti

Neden kara toprağa, siniyor Çanakkale’m.

 

Yaşlı fırıncı Ali, hatları arşınladı

Almadılar savaşa, ah etti arş inledi

En sonunda mevzide, düşmanı kurşunladı

Böyle nice kahraman, tanıyor Çanakkale’m.

 

Conkbayır sırtlarında Mıcık destanlar yazdı

Yaralı bir askerin uğunduğu niyazdı

Sayıları az gören azdı Anzaklar azdı.

Kahpece savaşları, kınıyor Çanakkale’m.

 

Yüzbaşı Hasan beyse tabyaların başında

Düşman gemilerini batırmak telaşında

Şehadet şerbetini içti otuz yaşında

Kan kızılı ufukta, sönüyor Çanakkale’m.

 

Hüseyin Avni Albay kırpmıyordu gözünü,

Elli yedinci alay dinlerdi her sözünü,

Hepsi şehit olarak yücelttiler özünü,

Al renkli yağmurlarda, yunuyor Çanakkale’m.

 

Koca Seyit sırtlandı ağır top mermisini,

Yüklendi mermi ile, bu vatan sevgisini,

Tam hedefe oturttu, Çorçil’in gemisini,

O yüz beşlik top ile, dönüyor Çanakkale’m.

 

Mermiler tükenince, sürgüleri taktılar,

Korkusuzca düşmanın, üzerine aktılar,

Bu işgal ordusunu, bileğiyle yıktılar,

Mehmet’imin sabrını, deniyor Çanakkale’m.

 

Atam emir buyurdu, girildi siperlere,

Şehit olun denildi, o kahraman erlere,

Şanlı bayrağın alı, karışınca terlere,

Süngülerle düşmanı, yeniyor Çanakkale’m.

 

Anladı bütün dünya, burda sefa içilmez,

Bu millet yok olur da, boyun eğip küçülmez,

Kanla yıkandı vatan, ona paha biçilmez,

Kızaran şafaklarda, diniyor Çanakkale’m.

 

Baktı zorda vatanım, dinim, iman askerim

Topladı sahabeyi yola çıktı rehberim.

Yaratanın habibi gül yüzlü peygamberim

İmanın meclisine, konuyor Çanakkale’m.

 

Ey milletim gel gör ki aman vermedi düşman

Şehitlerin kanıyla sulanmıştır bu vatan

Çanakkale savaşı tarihte eşsiz destan

Andıkça içimizde, kanıyor Çanakkale’m.


ÂDEM  EFİLOĞLU

 

( Çanakkale Destanı başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 18.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu