Gittiğin günden beri,çok zorlandık geçimde.
Hiç durmadan çalıştım, makinenin başında.
Ne hayaller kurmuştum,Hepsi kaldı içimde.
Saçlarımı ağarttım bu gencecik yaşımda.
Oynamadım sokakta, çocukluğum bilmedim.
Gözyaşımı akıttım,mendilinle silmedim.
Hep dik durdum hayatta,eziyetten yılmadım.
Evlendirdi ailem, çocukken on beşimde.
Gündüzleri tarlada, geceleri burdayım.
Hiç sormadın halimi,bilsen nasıl dardayım.
Akan sular söndürmez, alevlenen hardayım.
Ne tat kaldı ne de tuz, soframdaki aşımda.
Bahçedeki çitleri örümcekler bürüdü.
Dağdan inen çakallar avlumuzda ürüdü.
Hasan dayı borç için üzerime yürüdü.
Bir mucize beklerim,geceleri düşümde.
Halamgiller göçmedi, benim için kaldılar.
Kara çomar beklerken,kapımızdan çaldılar.
Çocukları bir görsen koskocaman oldular.
Küçücüktü oğlumuz,emzirirdim döşümde
Hiç mi için sızlamaz, arkana bir bakıp ta.
Umut versen gönlüme,bir kıvılcım yakıp da.
Bir kez gönlüm alsaydın,başıma gül takıp da.
Güç ve kuvvet bulurdum,çalıştığım işimde.
Ülkü Ahıska
(
Hiç Mi İçin Sızlamaz başlıklı yazı
Ülkü AHISKA tarafından
21.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
