Son Pişmanlık
İnsanı Şeytan peşine düşüren giz
Çözülürse bir gün pişman olursun
Son hızla giderken tren içinde siz
Devrilirse bir gün pişman olursun
Bir koltuğunda üç karpuz taşırsın
Kalanı kalırsa yoldaş aşırsın
Sona gelmez ömür bitmez sanırsın
Biterse apansız pişman olursun
Sormazsın helal mi? haramı yersin
Fakir hakkı mı? Onu Allah versin
Bir de yedinse hakkını yetimin
Titrer Arş gazaptan pişman olursun
İblis’i yanılıp melek bilme sakın
Maskenin düşeceği günler yakın
Zalim diye başa yazılıp adın
Çıkarsan mizana pişman olursun
Hannâs olup hep günaha çağırdın
Hayır yolun üstüne ters oturdun
Gül kokacak yerde diken bitirdin
Söyler âzâların pişman olursun
İyi bil dostunu kimdir düşmanın
Kibrinle birlikte gelir hesabın
Türlü günah dolu kalın kitabın
Verilir solundan pişman olursun
bî-Vefa söylersin sözü dâr/ı yok
Nefse değmezse kimseye kârı yok
Haddin değil söylediğin sözler çok
Uymaz ameline pişman olursun
