Yaz gülüm yaz, mazimden senle geçen ne varsa
Susmaktadır dudağım bir bir açılır yara!
Makber çiçeği ağlar duysa şerden ne varsa
Mecnun gibi haykırır çöllere sığmış sevda!
Zülfikar’ın tenimde ölüm sarar, yaz gülüm yaz
Solmuş ağıt Mekke’de özlem duyan hüznünden
Bohçan ile bekleme yar mahkûmum bütünden
Yeşil kubbe Endülüs, ayrılırken bütünden!
Düşman yemini bozmuş kır topraklar toz duman
Süsmüş, lüksmüş dedikçe kesmiş baş, kandır umman
Hani kardeştik Allah için, söylenmiş yalan
Zındık yarar tenimi narıyla, yaz gülüm yaz!
Mirasyedi ağıtlar mendile düşer yaşlar
Tarih bilmez, imana leke düşürmüş başlar
Zalim ehline boyun bükmüş, verdikçe haşlar
Dünyalığın nafile esirsen, yaz gülüm yaz!
Umreye, hacca gitsen namaz kılsan da boşa
Kâbe görmez yüzünü bedenin ona koşsa
Halife olmadıysan, nefesin ahla coşsa
Zülüm bitmezse neye bu yarar, yaz gülüm yaz
Elhamra’da yangınlar yurda sıçrar aniden
Ayasofya Kurtuba, camisi olmuş zindan
Nerdesin şanlı tarih yaşıyorum hep hüsran
İslam sahipsiz ya Rab görmeyiz, yaz gülüm yaz!
Saffet Kuramaz