BENİM GİBİ

 

Asılı kalmış gibi dudaklarımda duran sözler

Düşüverdi kâğıda şimdi

Hangi külhan yakıyor güneşin ateşini?

Bilmem ki!

Sönerken güneş ufukta anlamını yitirdi renkler

Karardı aniden dünya

Beyaz defterde bir mürekkep lekesi gibi

Güneş söndü ve ateşi tükendi

            Rüzgâr kükredi kayalıklara

Karanlığa saklanarak,

Sevgiler yeşil su oldu

Gözler midye kabuğu

Gözyaşı nadide bir inci

 

Bir kuş suya kondu

                                   Birkaç damla içti

Göğe kaldırıp başını

Sessizce şükretti

Baktı suya düşen gölgeme

Sen ölmüşsün dedi,

Kuş uçtu, su titredi

Bulut ağlıyordu toprağa alçalarak

Ve ölü üşüyordu!

Rüzgâr ağaçların saçını tarıyordu

Islık çalarak

 

Gecenin koyu lacivertinde

Acı bir tebessüm gibi

Düşmüştü dünyanın yüzüne hüzün

Ne kadar çekiciydi

Ne güzeldi halbuki

Renklerle süslüyken dün!

                                                                  

Her akşam koşarak batarken güneş

Gözlerimle uğurladım veda eden günü

Ve dualarımla ağarttım gecenin karanlığını

Her sabah

Meltemler kovalardı bulutları

Bulutlar ağlardı

Islak ve serin

Susamış yaprağına düşen çiğle

Çiçek titriyordu

Ve ölü üşüyordu

Benim gibi!

 

                                 25-02-2008

Şair, Burhan AKSU

 

( Benim Gibi başlıklı yazı mihrimah tarafından 14.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu