Mevsim Döküşü
Mevsim Döküşü
Issız tepelerden gün sırtı dönüp gitmekte
Ağır yenilgilerden yine yorgunum anne
Göğün boşluklarında kuş sesleri yitmekte
Altta sular çağlıyor bense durgunum anne
Telaşım eğri büğrü sadrımda koca duvar
Gör bak muhtacım sana gitmeseydin ya, ne var
Hüznümü kucaklayıp, genzimde gül yanığı
Haleti ruhiyemle göçmek istiyor ruhum
Gözde bulutlu bakış yağmurların sanığı
Rüzgârlı havalardan kırılgan ve mecruhum
İçimdeki sessizlik açılır perde perde
Bir hüseyni nağmesi dilimde bugünlerde
Kalbime yüklenmişim rüyalarım düzensiz
Karanlıklar içinde alt üst eder ışığı
Soluğumdan ürken can eskir yıllardır sensiz
Böğrümde derin sancı vurur yüzü asığı
Mukaddes sofrandaki helal sunduğun aştan
Durur lokmalar hâlâ avuçlarımda taştan
Dünümü yığa yığa bugüne gelen yaşam
Kül rengi iklimleri yarınlara taşıyor
Düşlerde yokken hüner ’bitti’ dediğim meram
Dışarda akan hayat kıyıya yanaşıyor
Gel annem, tedirginim ’omuzların gergin’ de
Gel ki, kaybolsun dalga arandığım enginde
D’üşüyor hayalimde cemre yüklü baharlar
Doğup batan güneşle üşüyorum ansızın
Ağır ağır yokuşu çıkıyorken katarlar
Hazinle uğurluyor yine seni bu kızın
Sen, beni bırakırken baki kalan âleme
Ara sıra elimden tut bırakma eleme...
Nezahat YILDIZ KAYA
(
Mevsim Döküşü başlıklı yazı
Nezahat KAYA tarafından
7.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
