Gömülür ceset ruhundan bihaber

Dökülür toprak iletemez haber

Dünyalık son nokta olmuştur kader

Küheylan kişner, kangalı dolanır

Ceylan gözlüsü sel olur, sulanır!

Sanki gök gürler kalpten çıkar şimşek

Dağlar sineyi, uçan bir kelebek

Keşkeler dilde veryansınlar dilek

Yanıyor ciğer, prangalı dolanır

Ceylan gözlüsü sel olur, bulanır! 

“Oğlum, canımsın! Mantı yapayım, ye!”

Demişti daha dün şurda, tabure

Üstüne düşmüş, düşmüştü tencere

Ambulans son yer, damgalı dolanır

Ceylan gözlüsü sel olur, pullanır! 

Kabullenmesi ne zor, gelmiş ecel

Konuşulan ne varsa bitmiş emel

Nefes nefese veda tükenmiş yel

Doğruymuş meğer, kavgalı dolanır

Ceylan gözlüsü sel olur, sallanır…

Anneciğime nasıl dayanırım

Şefkat istesem kime yaslanırım

Şimdiden yalnız kalmış paslanırım

Almışça tiner, dalgalı dolanır

Ceylan gözlüsü sel olur, dellenir…

Saffet Kuramaz