Gömülür ceset ruhundan bihaber
Dökülür toprak iletemez haber
Dünyalık son nokta olmuştur kader
Küheylan kişner, kangalı dolanır
Ceylan gözlüsü sel olur, sulanır!
Sanki gök gürler kalpten çıkar şimşek
Dağlar sineyi, uçan bir kelebek
Keşkeler dilde veryansınlar dilek
Yanıyor ciğer, prangalı dolanır
Ceylan gözlüsü sel olur, bulanır!
“Oğlum, canımsın! Mantı yapayım, ye!”
Demişti daha dün şurda, tabure
Üstüne düşmüş, düşmüştü tencere
Ambulans son yer, damgalı dolanır
Ceylan gözlüsü sel olur, pullanır!
Kabullenmesi ne zor, gelmiş ecel
Konuşulan ne varsa bitmiş emel
Nefes nefese veda tükenmiş yel
Doğruymuş meğer, kavgalı dolanır
Ceylan gözlüsü sel olur, sallanır…
Anneciğime nasıl dayanırım
Şefkat istesem kime yaslanırım
Şimdiden yalnız kalmış paslanırım
Almışça tiner, dalgalı dolanır
Ceylan gözlüsü sel olur, dellenir…
Saffet Kuramaz