Online Üye
Online Ziyaretçi
"Sende o bakış
Ben de bu yürek varken…"
Her masala inanır bu gönül…
Annesinden dinlediği ilk masaldan bu yana
Hani kurtlar bir yana gidiyordu
Kuzular bir yana
Eşitlik vardı,
Huzur vardı
Aslan vardı
Kraldı…
Annemin masallarında Rapunzel yoktu,
Örgülü saçlarını sallamazdı aşağı.
Çiçi Kız vardı dişlediği elmasını
Çobana yollayan,
Kuşlarla haber salan,
Geyik yavrularıyla arkadaş olan.
Sevdiği için yalınayak yedi diyar dolaşan…
İyi adamlar kazanırdı her masal sonunda.
Saf olurdu iyi adamlar.
Saf, korkusuz, dayanıklı her acıya
Kötü adamların belli olmazdı sağı solu
Düşman görünüp dost,
Dost görünüp düşman olurlardı.
Kazdıkları tuzaklara bir bir düşer
Belalarını bulurlardı.
Şimdi bitti mi o masallar?
Bir daha olmayacak mı aslanlar kral,
Krallar iyi kalpli,
Kötüler bahtsız?
İyilerin kaybettiği masallar mı yazılıyor artık?
Kötüler mi, gözüpek, korkusuz ve kazanan?
Kalır mı böyle bir masala inanan?
Bitmez annemin masalları.
Seven oğlan her defasında
Alır sevdiği kızı
Padişahın olsa.
Tüm zorlukları yener,
Eritir dağları
Bakırdan olsa.
Her masala inanır bu gönül…
Bu gönül, masallar kurmak ister belki de
Hala iyilerin kral olduğu bir masal.
İyilerin gözüpek,
Kötülerin korkak,
Kaderin iyilerden yana olduğu bir masal…
Öyle bir masal ki
Kötüler bacağından zakkum ağacına asılacak,
Tüm begonvil bahçeleri
iyilere kalacak…
Bu gönül masallar kurmak istiyor elbet…
Asıl cesareti gösterecek kötüye,
Padişahı bile hayrete düşürecek,
Dillerden dillere sürecek sonra
Sevdiğine güzel günler gösterecek…
Ne masallar biter hasılı,
Ne masalsız kalmak ister bu gönül…
Sende o deli bakış,
Bende bu yürek oldukça…