Şu fakir kuluna inse mucize,

Göğüs kafesinde atan olurdum.

İnansaydın şayet böyle acize,

Ömrümü ömrüne katan olurdum.

Ne yalanım vardır ne de bir hîle,

Canımı veremem, her şeyi dile,

Yanlız gece değil, kabirde bile,

Kıyamete kadar yatan olurdum.

Seneler bükmeden henüz belimi,

Bedenim konuşur sustur dilimi,

Son nefese kadar iki elini,

Vallahi billahi tutan olurdum.

Gözlerinde nurun, dizlerinde fer,

Bastığın her yere dökülür Ayser,

Ne gurbet ne sıla, ne üç günlük yer,

Sana iki cihan vatan olurdum.

Ayser ÖZBAKIR