çocukluğumu yaşayamadan
büyüdüm bir başıma acılarımla
yaralanmadan dizlerim ve ellerim
yaralandı işte körpe yüreğim 
 
engebeli yollarında sevdanın
biter sandığım bu yolculuk
bitmek bilmiyor yapayalnız
her şeye inat
yürüdüm düşe kalka, karşıda kaldı hep hayat
 
iki nefes arasıydı yaşadığımız sevda
ne tam yaşadık ne de yaşayamadık
bir varmış bir yokmuş arasıydı
soracak olursan evet bunun adı aşk’tı
 
belki de vakti geldi ayrılığımızın
bak gün döndü, ışıklar bir bir söndü
gözlerinde kaldı son ay ışığı, bil ki…
gidersen karanlığa gömülür gülüşlerim...
 
Ali Haydar Koyun

( Son Ay Işığı başlıklı yazı AliHaydar tarafından 24.06.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu