Online Üye
Online Ziyaretçi
Köklerimle koparıldım savruldum
Kütük olamadım dal da değilim!
Ayrı düştüm özlem ile kavruldum
Ele köle değil, kul da değilim!
Vatandaş diyorlar iki ülkede
Yabancı sayıldım ara bölgede
Görmüyorlar beni kaldım gölgede
Adam saymadılar, mal da değilim
Eller ara sıra azarlar beni
Acı sözler deyip üzerler beni
Ayrımcılık yapıp ezerler beni
Ne zenci, ne sarı, al da değilim!
Kimsesizlik benim canıma yetti
Zalim gurbet bana ah neler etti
Bu ağyar diyarda sabrım da bitti
Ancak beklemeyin, yolda değilim!
Ciğerim yanıyor gözlerim dolu
Alarm çalıyor döşümün solu
Gelirsem ölüyüm, yok başka yolu
Tabutun içinde, salda değilim!
Kayış gerilince yüktür palanım
Bırakıp da gelsem çoktur kalanım
Olanı söylerim yoktur yalanım
Kör sağır değilim, lal da değilim!
Der Mikdati ben bir geçmez pul oldum
Hicran ateşiyle yandım kül oldum
Doğarken Mikdat’tım şimdi zül oldum
Pekmez oldum artık BAL da değilim
Şair Mikdat Bal