Dünya habitatın gönlün kadardır
Mutluluk ararsan gönlünde ara!
O da dar olursa dünya da dardır
Gönül daraldıkça düşersin dara!
Dünyan altüst olur işlerin kısır
Şeytan hiç bu kadar edemez tesir
Olursan hasede, öfkeye esir!
Yanıp kül olursun girmeden nara
Kendine zulmeder düşmanlık yapan
Kurtlara yem olur sürüden sapan
İnsanlığı kalmaz maddeye tapan!
Sana değer katmaz cepteki para
Nefis düşman yeter ne gerek cine
Elinden ne gelir bozuksa sine
Yeniliverirsin gazaba, kine!
Böylece kendini sokarsın zora
Öfkeli anında yanlış bakarsın!
Akıla mantığa kurşun sıkarsın
Feveran ederek gönül yıkarsın
Kolay iyileşmez açtığın yara!
Der Mikdadi düşün, kasılıp şişme
Yara kabuk bağlar yeter ki deşme!
Adımını denk at ofsayt’a düşme
Hayat kumar değil ne yazı-tura!
Şair Mikdat Bal