Dünya habitatın gönlün kadardır

Mutluluk ararsan gönlünde ara!

O da dar olursa dünya da dardır

Gönül daraldıkça düşersin dara!

Dünyan altüst olur işlerin kısır

Şeytan hiç bu kadar edemez tesir

Olursan hasede, öfkeye esir!

Yanıp kül olursun girmeden nara

Kendine zulmeder düşmanlık yapan

Kurtlara yem olur sürüden sapan

İnsanlığı kalmaz maddeye tapan!

Sana değer katmaz cepteki para

Nefis düşman yeter ne gerek cine

Elinden ne gelir bozuksa sine

Yeniliverirsin gazaba, kine!

Böylece kendini sokarsın zora

Öfkeli anında yanlış bakarsın!

Akıla mantığa kurşun sıkarsın

Feveran ederek gönül yıkarsın

Kolay iyileşmez açtığın yara!

Der Mikdadi düşün, kasılıp şişme

Yara kabuk bağlar yeter ki deşme!

Adımını denk at ofsayt’a düşme

Hayat kumar değil ne yazı-tura!

Şair Mikdat Bal