Hayat denen mevsimin sonbaharıdır artık.
Takvimin yaprakları, yavaş yavaş bitiyor.
Geriye bir baksana, neler neler bıraktık.
Gülşende şeyda bülbül,zar ederek ötüyor.
Umutla bağlandığım,her şey hebaya gitti.
Can bildiğim yarenler, bana intizar etti.
Maske ile gezenler, artık canıma yetti.
Güvendiğim insanlar uzaklaşıp yitiyor.
Kimse bilmez içimi aklımdan neler geçer.
Fırtınalar umudu,birden kökünden biçer.
Hüsrana uğrasa da,gönül susmayı seçer.
Bu kalp artık dayanmaz,hızlı hızlı atıyor.
Zaman ne çabuk geçti,keşke çocuk kalsaydım.
Babannemin bağından, kirazları çalsaydım.
Gonca olup açarken, aynı dalda solsaydım.
Kaybettiğim canlarım,hep gözümde tütüyor
Çizemiyorum artık,rengarenk resimleri
Bahtiyar insanların kaybolmuş cisimleri.
Ferahlık getirmiyor meltemin esimleri
Özenle suladığım, güller yerde yatıyor.
Zifiri gecelerde uyku tutmaz gözlerim.
Mazide yaşadığım, mutluluğu özlerim.
Nasıl güzel geçerdi,kışlarım ve yazlarım.
Zaman beni arkamdan, anılara itiyor.
Saçlar beyaz olsa da gönül hep aynı kalır.
Şair olan yürekler, güzellikten feyz alır.
Dokununca reyhanlar mis gibi koku salır.
Candan gelen bir selam, ömre ömür katıyor.
Ülkü Ahıska.
Fondaki resim kendi çalışmam reprodüksiyon
(
Uyku Tutmaz Gözlerim başlıklı yazı
Ülkü AHISKA tarafından
18.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
