Ney’e üfleyip de herkes çalamaz
Kalpte aşk olmazsa yolda alamaz
Hidayet umulur aşksız kalamaz
Secdeye kapandı ağladıkça göz
Pişmanlık duydukça, teslim oldu söz!
El öptüğünde kul olduğu insan
Vereceğim derdi istesen cihan
Kusur etse, ondan dilerdi aman!
Secdeye kapandı dağladıkça göz!
Pişmanlık duydukça, teslim oldu söz!
Fırtına çıkmıştı, gemide dehşet
Dalga korku salar, artıkça şiddet!
Puta dua etse, tek fayda etmez
Kurtarsın istedi teni emanet…
Düştü yere her şey, o an farketmez
Taptığı kırıldı, kendine yetmez!
Cahil gördü o gün nedir acziyet
Kula bırakmamış Rabbim keyfiyet…
İçinde kopmuştu asıl fırtına
Günahla sıvanmış, yıkıldı bina!
Yıkandı zemzemle, sanki bir bebe
Yeni gelin gibi yaktılar kına!
“Tövbe ediyorum Allah’ım, tövbe!”
“Attım şer yükünü, Allah’ım tövbe!”
Secdeye kapandı çağladıkça göz
Pişmanlık duydukça, teslim oldu söz!
Kalbini deşmeyen yaşar Kerbela
Görürsün de, belâ üstüne belâ!
Dönüş yok dünyaya, derken elveda…
Secdeye kapandı, bağladıkça göz
Pişmanlık duydukça, teslim oldu söz!
Ney’e üfleyip de herkes çalamaz
Kalpte aşk olmazsa yolda alamaz
Hidayet umulur aşksız kalamaz…
Secdeye kapandı ağladıkça göz
Pişmanlık duydukça, teslim oldu söz!
Saffet Kuramaz