Allah bir ve son peygamber de Hz Muhammed (a.s) ise, neden bugün binlerce çeþit tarikat ve cemaat var. Hepsi de, benim yaþadýðým doðrudur diyor ve sonuçta baþka inanmýþ Müslümanlarýn amellerinin yanlýþ olduðunu, dinden çýktýklarýný savunuyor! Neden hadisleri herkes ayný derece de doðru görmüyor, herkes dayanaksýz ve rivayete dayalý hadisleri her yerde delile dayandýrmadan varmýþ gibi savunuyor? 

Gerçek Allah dostlarý elbette var ama biz bunlarý göremiyoruz, çünkü onlarýn bize, dünyaya tamahý yok, onlar politika ve mal veya evlat çokluðu ile uðraþmýyor ya da övünmüyorlar. Onlar, ben þöhret olayým derdinde de deðiller.  Allah insanlara zeka vermiþ, ilim yolunu açmýþ, “Oku”yun demiþ. Neye inanýyorsanýz araþtýrýn da demiþ. Kim ne söylüyorsa, doðruluðuna inanmadýðýnýzda doðrusunu da öðrendikten sonra kabul edin, rehber seçtiðiniz kiþinin her sözüne de inanmayýn demiþ. En doðrusunu araþtýrýn demiþ! 

Neden her yerde kendisini Ýslam alimi gören ve konuþan kiþiler, hepsi bir araya gelip, yanlýþ hadis ve sünnetleri bir süzgeçten geçirip, doðrusunun olduðu bir kitabý yayýnlamazlar? Neden çok seslilik ve kavgalar devam eder durur? Dünya uzay çaðýný yaþarken, her þeye internet yoluyla ulaþýlýrken, nedir gizli kalan, yahut kaldýðýna inanýlan þeyler? Neden cahillik almýþ baþýný gidiyor ve aðzý olan yanlýþý konuþuyor ki… Ýlk önce bazý kelimeleri ortak kabul etmemiz ve ortak dili konuþmamýz gerekiyor, ezan gibi,  oruç gibi… Ortak ahlaki terimleri ortaya koymamýzda gerekiyor.  Eðer ben bildiklerimi paylaþýrsam cennete giremem diye bir korkunuz varsa, bildiklerinizi paylaþmýyorsanýz; Allah cenneti öyle büyük yapmýþ ki, isteyen herkes oraya girecek, inþallah, korkmayýnýz olur mu? Ben bu konuda iki temel terimi vurgulamak istiyorum.

Cahil, Allah'ýn istediði gibi ona kul olmayan kiþidir; ister alim, ister zengin, isterse zeka küpü olsun!   

Hafýz, Kur’aný eksiksiz ve güzel okuyan, sorulan herhangi bir konuda tüm ayetlere hakim ve içeriðini eksiksiz bilen, alim kiþidir! Ezber yapan deðil, okuduðunu yaþayan ve anlayan olmalýdýr.

Günümüzde halen tarikat dediðimiz iþlevsel hakikat devam etmektedir. Ancak içini dolduran çoðunluktaki kiþiler, gerçek anlamda bir menfaat peþindedirler. Her türlü fýndýðý kýrýp, Þeyhinin cennete gireceðine inanarak, kendisinin duasýný almakla, þefaatiyle cennete girecekmiþ inancý hakim. Allah izin vermedikçe kim kime þefaat edebilir ki? Allah eðer kulunu cehenneme sokacaksa, buna kim þefaat ederek engel olabilir ki? Kiþinin cennet ya da cehenneme girmesi Allah’ýn yetkisindedir. Ey bu düþüncedeki insan aklýný baþýna al, Allah ne emrettiyse ona göre yaþa ve yalnýzca Allah’a kul olmanýn hazzýný yaþa! Hangi kimlikten olursak olalým herkes can derdinde ve kendini kurtarmak için çaba göstermektedir.

Eskiden, tarikatlarda yukarýda tanýmýný yaptýðým, cahil olmayan, hafýz olan, insan psikolojisinden ve eðitiminden anlayan alim ve þeyh kiþiler; insanlara bildikleri tüm ilimleri öðretir ve kiþi alim olurdu! Kiþi tarikata, ilim öðrenmek için giderdi. Yani, temel Ýslami yaþantýsýný daha da güzelleþtirmek için, takva sahibi olmak için oraya gitmeyi tercih ederdi. Ýlim öðrenenlerde kalbini islah ederek, temizleyerek her türlü ahlaki donanýmý orada öðrenir ve yaþardý. Bugün tarikat dediðimiz yerlere, aklýna esen gidiyor, özellikle cahil kimseler. Kimi çevre edinmeye, kimi ticaret yapmaya, kimi politik yolu açmaya, makam ve zenginliðe… Merdiven gibi görüyor! Ýþin aslý ilim deðil, dünyalýk oluyor. Bu yüzden günümüzde ahlaki kirlenme had safhaya çýktý. Tarikat, Osmanlý dönemindeki gibi esas görevini yapabilse, Yunuslar, Mevlanalar, Hacý Bektaþiler… Anadoluyu saracak yeniden! 

Tarikatýn bile bir sýnavý olmalý günümüzde! Herkes bu eðitimi almamalý, kim o yere gidecekse, üniversiteye gider gibi burayý kazanmalý ve bir kimliði olmalý… Madem üniversite sýnavý var ve insanlar buralarda ilim öðreniyorlar, öyleyse bu tarikat türü yerlerde de sýnav olmalý, kiþiye burada ki eðitimi ve ahlaki terbiye anlamýnda ne verileceði yýl ile belirlenmiþ bir müfredatýn olmasý, bana göre uygun görünüyor. Çünkü eskiden, bir tarikata girecek kiþi, tavsiye ile þeyhe geliyor ve bu ilmi alýp alamayacaðý sorgulanýyordu, bu bir nevi sýnav ve mülakattý.  

Ýslamý öðreten kurumun adý ne olursa olsun, ciddi, Allah’tan gerçek manada korkan ve gönüllü kiþilerden olmalýdýr. Bu kiþilerin profesör gibi, bir çok sohbetleri ve tezleri de olmalýdýr! Her kiþi, babadan oðula geçer gibi, bu kurumun baþýna geçmemelidir. Bu bir imparatorluk yeri deðildir. Kim layýksa o orada bulunmalýdýr. Sonuçta hedefinde yokluðu-fenayý keþfetmek isteyen tarikat ehlinin, varlýkla-dünyayla ne baðý olabilir ki…

Ortak dil, ortak hadis ve sünnet kabulu… Kur’aný iyi yorumlayan hafýzlar, günümüzün gerçekten ihtiyaç duyulan, unutulmuþ deðerleridir.  Tüm dünya Müslümaný, Ýslam denildi mi, ayný kabulü yapacak eðitimden geçmeli, ayný zalime karþý birlik olup savaþ açmalý, ayný sese kulak vermelidir. Eðitim verilen yerin adý ister üniversite olur isterse tarikat, kabul þekli bir ve ayný olunca bu bize problem oluþturmaz, asla… Sonuçta, Allah birdir, yolu da birdir…

Saffet Kuramaz