Yıllar sonra ne olacağını bilmeden doğmuşum,
Kendi adımı kendi kaderimi elimle koymuşum.
Hayatı bilmeden ,tanımadan başladık yaşamaya
Biz buyuz zorla olsa başlamalıyız alışmaya.
Annem dert yakınır. Sevgiden mahrum kalınca, 
Kimse bilmez dermanımı ,derdimi anlatmayınca.
Umut verme kimseye doğmaz yeniden umutlar 
Doğduysan külünden ateşin seni kutlar.
Kuyaya atın beni,çıkartın ardından.
Bende bulayım Yusuf'un Züleyha'yı bulduğu aşktan.
Doğmuşum haberim yok kimsesiz doğduğumdan
Al götür beni naparsan yap haber verme kulundan.
Senin benim herşeyimi ver gidelim buralardan 
Haberimde yokmuş zaten yalan dünyada doğduğumdan.
İçimde mahşer var kurtulmayı bekleyen, 
Gelmeyeceğini bildiği halde umutla özleyen.
İsyan etmiyorum halim budur benim
Zaten doğduğumdanda pek memnun değilim.
Dinleme beni ben  çok yanılıyorum ,
Sen yaşamana bak ben yaşamaktan utanıyorum. 
Umutsuz sokaklarda kaybolmuş umutlarım var benim. 
Doğduğum gün kaybettiğim kaybettiğim umudum senin yada benim. 
Kızma ben buyum sevme ben buyum
Halimi sorma bende pişmanım ölümlü doğduğum...




( Habersiz Doğmuşum başlıklı yazı Kader Kübra tarafından 20.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu