Yorgunum anne her sabah kalktığımda yine yorgunum.
Yoruldum artık ben savaşamıyorum. Gücüm kalmadı.
Yaşayamıyorum,nefes alamıyorum mesela;çünkü ben yoruldum anne, hemde çok yoruldum. 
Övünme kızınla,sevme kızını,kızın çok yoruldu .
Bilmiyor artık savaşmayı,bilmiyor direnmeyi.
Anne,kızını unut artık kızın yaşamıyor.
Anne, ağlama olur mu kızın yok diye ağlama.
Yaşamayı unutan senin kızların artık. 
Onları sahiplen anne. Onları sev onlar senin kaybolmuş kızının vasiyeti. Okşa onları saçlarını  örgü yap. Benim saçlarımı örgü yapmadığını onlarda yap.
Anne beni unut olur mu? Adımı anıp üzülme mesela. Senin kızın hayatta değildi çünkü. 
Anne özleme beni,beni üzme anne.
Sesin titremesin, gözünden yaş inmesin. 
Sızlatma kemiklerimi. Umut vermedim sana geleceğim diye.  Anne ben zaten yoktum ki . Ben zaten yoktum...
01.11.2017  
( Yorgunum Anne başlıklı yazı Kader Kübra tarafından 1.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu