Online Üye
Online Ziyaretçi
Üzüntüler
sevinçler boşmuş meğer
Nelerine
şahit oldu bu yol taşları
Kimilerine
vefalı bir dost
Kimilerine
yastık
Basılmaktan
aşınmış bu taşları
Dillendirseydi
Yaratan eğer
En
rahat olduğum an derdi seher
Arkadaş
aradığımda hep aynı yerdeydi
Sırlarımı
dinledi yıllardır susarak
Belki
de yalnızlığıma acıyarak
Bazen
incitip attılar seni savurarak
Kimi
zaman bir barınağın köşesi oldun
Süslediler
seni bazen bir pınarın süsü oldun
Başkalarına
güzelliklerini Bana sırrını verdin yol taşları.
23.04.2001
Ahmet
Çelik