Online Üye
Online Ziyaretçi
“Yazı” deyip avuturuz.
İçine hüzün çökünce,
“Mazi” deyip avuturuz.
Sevdaya kurmuştu zemin,
Ant içip etmişti yemin,
Dün gibiydi, daha demin,
“Gazi” deyip avuturuz.
Ortalığı yıkıyordur,
Melûl mahsun bakıyordur,
Yeri göğü yakıyordur,
“Razı” deyip avuturuz.
Unutulmuştur her hâlde,
Ne rüyada ne hâyalde,
Soruyor musun ne hâlde,
“Bazı” deyip avuturuz.
Ayser ÖZBAKIR