Geçmişi unutmuştuk Islak kumların üstünde uyuyan çocuk Martıların diliyle,hiç seslendin mi balıklara? Doğan güneş sabahın oldu.
Uyan,arındı denizler nehirler renk kirinden; Dün gibi çocukluğun usumda Kabuklanmış bir yara benim ki.
Gurbet kokan yollardan geliyorum Aç pencereni Gözleri nemli çocuk Unutuldunuz, Öylece umutsuz kaldınız Gülümseyen yüzlere inandınız Ardınızda kalan anılarla.
Yüreğinizdeki yangın Geldi gitti, bulutlar geçti Ne bir yağmur damlası Ne bir rüzgâr sesi ! Söyle,gözleri nemli çocuk Seni kim ağlattı, kim gölgede bıraktı Sevgiyi bulamadığın, o çocuk sen misin? söyle
Nuri Dağdelen Özdere-İzmir
Not: Kapaktaki görünen üç çocuk benim. Bu şiiri mi onlar için dile getirdim Şiiri seslendiren değerli sanat güneşi Enis Fosfor0ğlu. İbrahim tatlıses'in şarkısını da Enis üstadım uygun bulmuş kendisine sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
( Gözleri Nemli Çocuk başlıklı yazı Öz tarafından 16.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.