Artık kalpte hasret çeken sevgiler
Mektupları tarih oldu, ezgiler!
Yine de yazıyor şair kağıda
Sararsın, damlarsa diye ağıtla!
Ah o aşklar nerde, mecnun çöllerde
Kum oldu, dilinde sakız döllerde!
Buluşsa samanlık, yandı kül oldu
Dolaşsa karanlık, tende tül oldu…
Yazan ellerde bir senaryo gibi
Ruhu hayallerde, dolaşır diri!
Neden ağlar ki göz şaşıyorum ben
Unutulmuş gerçek içindeki ten!
Türkü besteleyen bile kalmadı
Köyler boşaltıldı, kimse kalmadı…
Aşk günlük romantizm, bir barda başlar
Sabah oldumu o kalpleri taşlar!
Günahmış, zinaymış, kim umursuyor
Ahiret var deyip başı vurmuyor…
Kazara evlenmiş olsa, sebebi
Çocuk yüzündendir budur edebi…
Aşkmış kim inanır, bir masal işte
Olan çocuk büyür yetimhanede!
Ya çöplükte, ya da uyur sepette
Bulana evlatlık olur elbette…
Yazda… Yarmış, aşkmış, sarmıyor artık
Okuyan kalplere, olmuyor katık…
Ya yeniden Allah de aşkla kalpten
Ya da tekrarla dur, maziyi teypten!
Artık kalpte hasret çeken sevgiler
Mektupları tarih oldu, ezgiler!
Yine de yazıyor yazan kağıda
Sararsın, damlarsa diye ağıtla!
Saffet Kuramaz