Kalbinde acı varsa,
Kimse çıkartamaz yarsa…
Ne kalemin
Ne de klavyenin
Dokunuşuna benzer, nasıl yarsa!?
Göz tuna nehrine döner
Akıttığı acı Osman Paşa’dır!
Ayak Kabe’nin etrafında döner
Acı, Peygamber izinde yaşamaktır!
Aşık, maşukunun kapısında, penceresinde nöbet bekler, döner
Acı, yare engeli aşmaktır!
Duman ne kadar etrafı sarsa
Sis ne kadar gözleri seçerken yorsa
Alır başını gider acıtan borsa
Toprakta izlerini silene kadar…
Oysa,
Büyük yangın, acıda olsa
Ancak, kalp kanser olmaz nedense!
Kriz geçirir
Kapakçık biçtirir
Büyür de büyür
Ancak kanser virüsü sevginin bağına giremez…
Demek ki kansere ilaç sevgi
Aşk yangınlarına yapacaksın övgü…
Acıya dayanan kalp, aşkla yaşar
Bu yüzden soğuk yiyen meyveler acı kırağıyı yedikçe daha güçlü ve lezzetli olur
… Her şeyin ölümü acıdır!
Kalp rahmet evi
Şifa dağıtır bir nevi
Bu yüzden acı dolar boşalır
Yayılır tene…
O kan üstünde ay yıldız
O aşk ile canlıyız, şanlıyız…
Saffet Kuramaz