Şah Beyitler–59
GÖZLER
Gözleriyle konuşur bazen susunca insan
Gözlerin tılsımına muktedir değil lisan
ŞEHRİN ÖLÜSÜ
Bu şehrin ölüsünü sırtımda taşıyorum
Gölgeme çelme takıp zamanı aşıyorum
BOŞLUK
Dört duvar arasında fark etmezsin kuşluğu
Hiçbir şey dolduramaz içindeki boşluğu
SEHPA DEVRİLİNCE
Ayışığı damlarken düşlerim kundaklanır
Sehpa devrildiğinde mahkûm, suçtan aklanır
TASALANMA
Gül yüzlü bakışında evrenin nabzı atar
Tasalanma ey gönül, gün doğmak için batar!...
M.NİHAT MALKOÇ
(
Şah Beyitler–59 başlıklı yazı
M.Nihat Malkoç tarafından
25.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
