içim
sana şiir
bu gecede
kirpiklerimde buz tutmuş haziran
ve gözlerimde gecenin ayazı ağlamaklı
öp düşlerimi kıyısından
üşümesin
dudaklarımda eylül kırıkları
dilimde tel örgüler
nefesim sana sürgün
boğazımda ise yutkunamadığım ölüm
sokak sokak cinnet geçiriyor sessizlik
ve önümde gidemediğim kadar sensizlik
geceler sus
şehir sus
ben sus
gölgem kendimden kayıp
bilsen
kaç gemi daha geçti sarhoş denizlerimden
her sefere bir sen gelemeyişlerine hep ben düştüm
şiirlerime diz çökmüş kalemim artık yorgun
ve şiirlerim dönmeyişlerine küs
ki hiç bir şiir yaz(a)madı zaten gelişini
gidişini yazdığı kadar
yarım kalmış bir senfoninin ritminde gibiyim
notalarım yara bere
çığlıklarıma kilitli olsa da dilim
son nefesini vermiş olsa da kalemim
içim sana şiir bilesin...
ilhanaşıcıhaziranikibinondört