Bir yol ki
Yol arkadaşım başının üzerinde
Güneş'i taşımakta.
Bir yanım görünmeyecek kadar karanlık,
Bir yanım da öylesine parlak ki;
Bakan kör olacak.
Diyelim ki ben gözlerimden vazgeçtim
Peki ya bu hareketim
Yol arkadaşımın kurallarına aykırıysa ne olacak?
O vakit karar aldım ve uçtum.
Kafamda yasaklı olduğunu zannettiğim bir düşünceyle
ve açık etmenin telaşıyla yükseldim.
Yeryüzünde ayaklarım adımlarken benden habersiz,
Bense kaçak bir suçlu gibi iltica talep ettim
Kainatın bütün sevmelerinden.
Eğer iade edilseydim
ve yargılansaydım onun yüreğinde
Koparacaktı başımı.
İyi ama kaçışımın nedeni
Çok mu sevmekti ki kafamı bile çeviremeyecek kadar
Kısıtlandığım dünyayı?
Kopacaktı damar ama kan değil,
Ateş fışkıracaktı yüreğimden.
Ya o da yansaydı naaşımın üzerinde...
Uç be adam! Yüksel!
Bedenin yolu tamamlayıncaya kadar.
Yol da biter dost gider sonunda
ve ateş yeniden harlanır.
Keşke bir tas suyum olsa da
İçip sönsem.
( Sevmelerden İltica Dilenmek başlıklı yazı Hâfi tarafından 6.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu