ÖLÜM
İnce bir
sızı düştü günüme
Bu gece
bıraktım gözyaşlarımı
Siyah
denizin içine
Ve unuttum
beyaz yarınlarımı
Tutuldum
ayın parlaklığına
Bu gece
yıkandım en temiz yağmur ile
Damla damla
döküldü hayatım
Topyekûn
halde gidiyoruz dünyalıklar ile
Toparladım
eskimiş kitaplarımı
Çeviriyorum
art arda tozlar diyarını
Bu
çevirmeler eritti yaşlarımı
Bu veda
birden doğurdu elvedalarını
Hoş geldin
sesleri bir huzur gibi
Uzanan eller
gümüşten kesik
Açılıyor
pencereler göründü yeni bir hayat
Bildim ki;
yaşayanların sonu Ahirlik
Şimdi
dillerim bir izinle konuşuyor
Her sözde
uzatılıyor sayfalar
Bir emir
duyuldu cümle insanlığa
Şimdi yaşama
vakti, söndü yalanlar
Merhamete
susamış, şefkat bekler ruhlar
Sesler,
çığlıklar, feryatlar korku hapsinde
Çıkılmıyor
bu sualden, çıkılmıyor bu serden
Vakit gelecek
bu haktır, yaşam saklıdır bir nefesinde
MUHAMMED KARACA