Vuslatın kutupta güneş, çölde yağmur gibiydi
Senin için atan kalbim bir an durur gibiydi
Ben mi yanlış anlamıştım sen mi yanlış davrandın
Yoksa sadece düşerken omzuma mı dayandın?
Bir sözünle kırdın beni yıktın gönül hânemi
Dostumun vurduğu yerden gül mü biter hare mi?
Oysa Süper kahramandım uçar, siler, süpürür
Bir de görünmez olmuşum dost bile çarpar yürür
Bana kardeşten öteydin, bütün dostlardan yakın
Üstüme basıp geçmeye var mıydı gene hakkın?
Kırdın ya bir kanadımı dağlardan düze indim
Uçamadım tek kanatla çırpındım, debelendim.
Canımın cam kırıkları içerime batıyor
Seninle dolu yüreğim kanayarak atıyor
Hani annesinden azar işitince bir çocuk
Teselliyi yine arar onda ya hemen çabuk
O acı sözlerin için küskünüm derbederim
Ama yine de yarama inan sensin merhemim.
Bilirim ne zaman yardan düşecek olsam da ben
Peşim sıra yetişerek tutatacak olansın sen
Kalbim ve kollarım her an sana açıktır inan
Sakın bırakma elimi, düşersen gene dayan.