Enkaza bırakmıştı nasılda ağlıyordu
Ölürken doğurmuştu ana, dünya güzeli
Duysunlar beni diye cihanı dağlıyordu
Musa’nın firavunu gibi yedi düveli…
İtler, kurtlar, çakallar yiyecek arıyordu
Gözleri fıldır, fıldır etrafı tarıyordu
Patlar gibi bombalar çöpleri yarıyordu
Yusufçuk kuyusunda görmediler, özeldi…
Çocuğum yoktur diye yandı göğüs kafesi
Yaşam yorsa da hala var analık hevesi
Duyması gerekene Rabbim duyurdu sesi
Okşanmayı öğretti, sevgi dolu elleri…
İmran bebeğin kömür gözlü kardeşiydi o
Yakıp yıktığı yerden, zalimle tanıştı o
Atıldı yüreğine intikamın temeli
Allah’ın adaleti yolunda savaştı o!
Alparslan Anadolu, çizdi büyük harita
Abdulhamit direndi zalime her dakika
Malcom X oldu zenci yüreğinde Afrika
Zalimlere dik durdu tohumundan bu belli!
Saffet Kuramaz