Online Üye
Online Ziyaretçi
Çıkma gel yollarıma kirletme artık yeter
Donuyorum diyorum sen neyin peşindesin
Yılların derdi bende anlatmak daha
beter
Sönüyorum diyorum sen neyin peşindesin
Oysa senin uğruna neleri ettim feda
Duyulmadı bir yerde dudaklarımdan
cefa
Ne vakit bulur beni özlediğim şu sefa
Kınıyorum diyorum sen neyin
peşindesin
Susuz kaldılar artık bahçemdeki
güllerim
İnfial içindeyim vuruldu hayallerim
Kan revan içindeler parmaklarım
ellerim
Kanıyorum diyorum sen neyin
peşindesin
Kaç kurşun yıkar beni atacağın kaç
tane
Gülüşlerim öldüler sessizce yandı
sine
İçimde bin dert ile olmuşum bir
pervane
Dönüyorum diyorum sen neyin peşindesin
Kolay mı sanıyorsun yaraları sarması
Sevgi ile kuşatıp merhem gibi sürmesi
Ve dahi en sonunda birbirine karması
Yunuyorum diyorum sen neyin
peşindesin
Sabırlar tükeneli çok oldu anlamadın
Feryat figan anlattım bir kere
dinlemedin
Şu aşkı tuvalinde tutkuyla tonlamadın
Kınıyorum diyorum sen neyin
peşindesin
Demek ki her belayla boşuna
didişmişim
Sevinçlerden vazgeçip kedere
katışmışım
Gözlerim kirpiğimden usulca
tutuşmuşum
Yanıyorum diyorum sen neyin
peşindesin
Artık hatıralarda bir Adem var biline
Belki çoktan tükendi anılarım siline
Vademiz tükenmiştir bir sonsuzluk
salına
Biniyorum diyorum sen neyin
peşindesin
Adem Efiloğlu