Online Üye
Online Ziyaretçi
En saf yönlerimi
Kayıtsızca özlüyorum
Dünya yükünden kurtulup
Bir kuş gibi uçabilsem
Özgürce çocukluğuma
Bir masal kahramanı
Gibi yaşayabilsem
Samimi tasasız ve huzur içinde
Silahsız, savaşsız, sulh dolu
O eski yokluğun bolluğunda.
Ah uçabilsem çocukluğuma
Kanatlara muhtaç olmadan
Kırılmaktan korkmadan
Cinayetlere kurban gitmeden.
Otuz yıl geriye dönebilsem
Şimdi harabe olan köylere
O yoksulların şefkatine
Bizi birbirimize bağlayan
O huzur dolu günlere.
Ah yüz çevirebilsem
Bizi paramparça eden
Bu zemheri soğuk kentlere.
Bir darbe daha almadan
Yeniden yeşerse zeytin ağaçları
Tüm gereksiz yükü atabilsek
Sadece insan olmayı denesek.
Yanılsak da fark etmez
Tekrar, tekrar bıkmadan denesek
Ve kucaklaşarak kardeş gibi yeniden.
Tıpkı eskisi gibi, tıpkı çocuklar gibi.
suskun...