Acı geldiğinde ikna eden ses
“Ya Sabır, de!" diyen kolla bağlıyor!
Vaz geçmesin diye verdiği heves
Şerre hoşluk katan yolla sağlıyor!
Nefsin sipahileri kalbe yürüyor
Sevgiler ölürken şerler ürüyor
Yenilen, içilen her şey çürüyor
Acı, ağıt, feryat selle çağlıyor!
Bilirsin, muhtaçız sana ey düşman
Sanki öleceğiz sendedir derman
Lüksten vazgeçmeyiz olsak da pişman
Ağlatıp, başını elle bağlıyor!
İki, üç verince adın değişti
Bosna’ya, Irak’a cani üşüştü
Analar ağladı, başları düştü
Ah vah edenleri külle dağlıyor?
Her diyar Müslüman, şer akıtır kan
Zalimin elinde inler Müslüman…
Müslüman sebepsiz yere kıymaz can
Allah korkusundan gülle ağlıyor!
İçten ol, sırtını Allah’a daya
Kalpte olsun iman, kırılmaz kaya
Aldanma zalime sinsidir maya
Güler yüzle, tatlı dille yağlıyor!
Saffet Kuramaz