yörüngesinde ay
bulutlar gelip geçiyor
olağan bu nefes alıp vermeler
olağan alem
ardından gelgitler
delirmiş telaşlar
neden diye soran yok
bildik kalp ağrısı
ve akılsız heyecanlar
zaman yaklaşıyor
bakışların gibi sıcak umut
an be an zaman duruyor
güneş tutuluyor
dünya susuyor
sensiz o saatler
ne umutlar fidan oluyor
o saatler
bildik zamanlar
zaman senle duruyor
saat üç
yoksun
üçbirbin,üç ikibin...üç üçbin
yok
yoksun
çıldırıyor akrep yelkovan
ardı sıra akıyor acılar
artık sıradan zamanlar
alem terkediyor
bulutlar gitmeye
dünya dönmeye
alem işine gücüne dönüyor
yokluğunda;
umut her gün doğuyor
umut her gün ölüyor
umut her gün doğuyor
umut her gün…
umut her gün doğuyor
umut her...
umut…
um…
u…