Online Üye
Online Ziyaretçi
Hangi dinden, ırktan, mezhepten, dinden olursa olsun, eğer ölmekte olan birini yaşama döndürebiliyorsak bu peygamber efendimizin sünnetindendir. Öleni yaşat … Kişi seçtiği ameli yaşamakta hürdür, bu yüzden hesap vardır ve hesap da ancak Allah’a verilir. Peygamberimiz zamanında organ nakli yokmuş ama aman diyen yaşatılmış. Aman demek, imana gelmek sonuçta!
Ben sünneti yaşayarak, eğer ölürsem organlarımı başkasına vererek yaşamasına vesile olmak isterim, isterim de, aklıma gelen bir soru var. Eğer organımı verdiğim kişi, yaşama döndükten sonra, Allah’ın istemediği bir amelde yaşarsa, ya masumları öldürür, savaşlara sebep olur, zalim olursa… Bu kişinin yaşamasına sebep olarak, bende onun günahına ortak mı olurum. Kişi eğer ölseydi, bu suçları işlemeyecekti sonuçta, yaşadığı için bunları yaptı, nihayet yaşamasına vesile olacağım.
Eğer Allah benden razı ise, doğru işler yaptıysam, Onun aşkına kavuştuysam, cesedimden medet uman bir zalimin bana ne zararı olur ki… Ancak derler ki, Allah dostlarının, şehitlerin, peygamberlerin cesetleri çürümez, olduğu gibi kalırmış. Benim cesedimden organlar alınıyorsa, demek ki ben onlardan değilim, Allah karşısında boynum bükük, yaşadığım süreçte işlediğim ve Allah’ın razı olduğu bir sevaba ihtiyacım var. Eğer organımı verdiğim kişi de, zalimse benim halim nice olur değil mi? Ölüpte sevabım devam etmediği gibi, o zalim amelime günah yığacaktır, çünkü yaşamasına benim organım vesile oldu.
Tersi durum da olabilir, iyi bir insan olur, herkesin dua ettiği kişi olur, bir çok insanı ölümden ve zülümden kurtarır da… Acaba böyle olsa onun sevabı benim haneme de yazılır mı? Mantıklı olarak, Allah’ın adaleti ile bu mümkündür. Belki beni cehennem alevinden de kurtarabilir, organlarımı verin demem.
Ancak, bütün bunlar bir senaryo, en muhtemel kurgu, organımla yaşamını devam ettirenin Allah dostu olmayacağı varsayımıdır. Kim, organ nakli bekleyenin ahlaki değerlerine, insanlığına bakıyor ki… Bir hayat kurtulsun yeter ki sloganıdır nihayet. Bu sonuç benim organ bağışı yapmamama en sağlam gerekçedir. Dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olmak var sonuçta…
Organ naklini bekleyen ben olsaydım ne olacaktı… Herhalde ölmek istemeyecek, naklin yapılarak yaşama tutunmaya çalışırdım. Ama bu yeni yaşamda şükreder miydim ve nasıl yaşardım? İnsan, bir sınavda bilmediği soruları atıpta hepsini yanlış olduğu varsayımı ile kırık not almasına benzer bir durumla karşı karşıya… Ölmek mi doğru, yaşamak mı? Eğer ölüm aşka kavuşmaksa ve Rabbimde gel diyorsa, niçin bu dünyada yaşanmalı ki… İllaki dünya diye diretilir ki? Bu bir sınav, hemde oldukça şiddetli bir sınav. Rabbim böyle bir sınavı yaşatmasın diyorum, Amin.
Yaşamaksa, adam gibi adam, cennet yoluna serilir iman-kırmızı halı!
Saffet Kuramaz