İnsan günü kurtardım diye yaşar da durur
Aynaya bile bakmaz şakağında şer kurur
Sonrada anlamsızca der durur, felek vurur…
Eğlence icat eder, bitecek sanır keder
Saran acıya demez, tercih ettiğim kader!
Ağlayan çocuk görse yahut dilenci biri
Para verse sevinir sanki masummuş gibi
Ağlatan, dilendiren o… Zalimin kendisi
Dünyayı berbat eder, aldıkça sanır yeter
Doymaz algıya demez, tercih ettiğim kader!
Kim kavga eder bulsa, masuma duvar örse
Ne işim olur ki der sağırda olur körde
Kendisine yapılsa nasıl bağırır görde…
Bencillik adet eder, paylaşmak sanır beter
Bu ön yargıya demez, tercih ettiğim kader!
İbadet edenleri çirkin hallerde bulsa
Eleştirir durmadan, Allah’a nasıl kulsa
Kalbi temizdir onun tercih ettiği çulda…
Vicdana alet eder, ibadet sanır biter
Zındık kaygıya demez, tercih ettiğim kader!
İnsan farkında değil ne çok yaratanı var
Para, aşk, makam… Zaaf, şarlatanı var
Üstelik över durur, her an abartanı var…
Dünyaya biat eder, şirk baş döndüren eter
Bu yanılgıya demez, tercih ettiğim kader!
Saffet Kuramaz