Sen Öfkemin Utangaç Çiçeği
* SEN ÖFKEMİN UTANGAÇ ÇİÇEĞİ *
Efsunlu gözlerini kapata kapata
Yanağımdan öpüyorsun teklifsizce
Tanıdık bir ses büyür kulaklarımda
Darmadağın ettin, yüzümün sana dönük yanını
Gitgide ağırlaştı gölgen, bir şeylerin kokusu var
Ağlamayı hiç beceremedim
Yabancı gözlere kilitledim yüreğimi.
Sen öfkemin utangaç çiçeği
İçime kilitlediğim çiçekler üşüyor
Unut diyorsun, yaşlı gözlerime bakarak
Terk ettiğin limanlar
Ahtapot sevişmelerine döndü
Mavi sandalların gölgesinde.
Sus pus oldu terk ettiğin bu kent
Seninle bu kıyılarda birlikte seyrettiğimiz
O mavi denizin berraklığını arıyorum
Büyümüş altında oturduğumuz mimozalar
Her zerreme sinen aşkımızın kokusu var hâlâ
Bilsen ne zor
Göğsüme göğsünü bastırırken
Bir özleyiş, bir yaşayışı demliyor, sensiz kalan düşlerimi.
Nuri Dağdelen
20.9.2018
(
Sen Öfkemin Utangaç Çiçeği başlıklı yazı
Öz tarafından
20.09.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
