Artık Hayal Kurmuyorum
Sustum gayri konuşmam
Bıraktım gelmeyen hayallere
Her gün isyan etmeyi
Kendimi kendi halime bıraktım
Varsın yanacak ne varsa yansın
Gerçekten yoruldum demir misali
Ruh halimi görüyorum baktığım aynalarda
Beynimde ağırlaşan düşüncelerde
Çürüdü sağ ile sol yanım
Uykumu bölen dönüşlerde
Güvendiğim sağlam köprüler
Artık çürümüş gibi
Bastığımız her yer
Kayıyor ayağım altında sanki
Savaşta yenilmiş bir komutan gibiyim
Avutucu sözler teselli vermiyor
Süresi bir ağrı kesici kadar
Sonra yine sızlıyor yürek sancılarım
Artık kanıksadım değişmeyen
Anlıma yazılan yazıyı
Durmayan depremler oluyor
Bu yaşlanmış iç dünyamda
Şiddeti kaç olduğu
Ben bile bilmiyorum
Çekip gidesim gelsede olmuyor
Hüzün gizlenmiş gecenin ardına
Saat on iki de sonra
Sızıyor kilitli kapının anahtar deliğinde
Geziniyor odamın duvarlarında
Yine ben geldim dercesine
Ömrümün yarısını götürdü
Başka bahara kaldı kelimesi
Ak düşürdü saçlara
Her günün aynı olması
Tünelin ucunda ışık varmıdır
Oda halen kocaman bir soru işareti
(
Artık Hayal Kurmuyorum başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
7.10.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
