Kimse kimseyi terbiye edemez
Belki de akıl verir, öğüt verir!
İstemezse, ders verip eğitemez
Sabır anahtar, Rabbim bizi korur!
Ne ararsam var çevremde, anarşi
Sağır ve dilsiz, olamam harami…
Sorumluyum ne yaptığımdan gayri
Rabbim yalnızca, işlediğimden sor!
Kur’ana tabi, yaşarım sünneti
Sılama hasret aşarım gurbeti…
Sen yoksan Ya Rab neylerim cenneti
Aşkın olmazsa, yakar cehennem kor!
İki büklümüm, ağlar secdedeyim
Gül kokusunda aşk, Medine’deyim!
Mecnun misali deli divaneyim
Seni ararım tek, sevmeye değer!
Dünya dehşetli şeytanı heybetli
Zalim elinde sürer kıyameti
Kalbimde sen ol, bilmem vahameti
Sınavda neymiş derim böyle meğer!
Korkmam ölümden sihir mi o da ne
Yalanda neymiş, neyleyim bahane!
Kur’ andan hece yaşatır şahane
Ne varsa alır kalbimden tüm keder!
Aşkın tadalı gezerim yamalı
Öğrendi aciz nefsimde davayı…
Yalnız Rabbime yakmışım abayı
Gönlümden çıkar Hû, Allah’u ekber!
Saffet Kuramaz