Online Üye
Online Ziyaretçi
Mantı yapayım da ye dediğin gün
Asuman bulutlu umman pusluydu
Anam çaresizdin hayata küskün
Bense umut varı gözüm doluydu!
Birden hiç dermanım yok dediğinde
Solmuş gül gibiydin sır perdesinde
Gelecek ecelin arifesinde
Kuşadası zindan umman kuşkuydu…
Yine de yapmıştın nefis mantıyı
Doyurmuştun eve gelen martıyı
Gesi Bağları'ydı radyoda şarkı
Sılayı anmıştın gözlerin dolu…
Son görüşümdü o gün, baktın yorgun
Ebediyen senden edildim sürgün
Ne an yesem mantı, yiyorum üzgün
Dün gibi yaşarım aynı duyguyu…
Saffet Kuramaz