SORMADIM,
SORAMADIM
Ne
yana baksam o var, gece gündüz aklımda;
Gülü
gördüm dikeni görmedim, göremedim.
Sandım
tüm güzellikler toplanmışlar saklımda;
Kalbe
verdiğim sözde durmadım, duramadım.
Gönlüm
kör karanlığın sırlarını yazarken,
Onu
karşımda buldum yalnızlıkta gezerken.
Gözlerdeki
gülüşün gizemini sezerken,
Kalbindekini
şerre yormadım, yoramadım.
Gözlerinden
gözüme ışıklar saçıyordu,
Gönlünün
sırlarını sormadan açıyordu,
Ben
ona yaklaştıkça o benden kaçıyordu,
Hatasını
yüzüne vurmadım, vuramadım.
Yıllar
yılı sevilmek aşkıyla yanıp durdum;
Gece
gündüz adını hasretle anıp durdum;
Her
sevgilim diyeni sevgili sanıp durdum;
Ben
kırıldım kalbini kırmadım, kıramadım.
Gönlün
gözü kör iken görünmüyor gerçeği;
Aşkta
sınırı varmış, ne kadardır ölçeği?
Ey
Coşari! Bu muydu yüreğinin çiçeği?
Bu
soruyu kendime sormadım, soramadım.
İbrahim COŞAR