Biraz geç öğrenmiştim
kalpteki hevesleri
Ruhla beden öderdi ben emekli
olunca
Geri getiremezdim harcanan
nefesleri
Sermayem hiç ederdi ben
emekli olunca.
Gerçekleri anladım diken olup
batınca
Rahatlıyor zannettim kafama
taş atınca
Çevremi terk ettiler arzuyu
azaltınca
Can dedim ateş verdi ben
emekli olunca.
Ülkeleri gezmeğe yeşil
pasaport aldım
Eller aya çıkarken elim
yanımda kaldım
Başı sonu yokluğa keçeyi sele
saldım
Düşünce aklım gerdi ben
emekli olunca.
Para suyunu çekti artık çok
uzak yayla
Vadesiz borç misali içim
sızlar yarayla
Ağlamama gerek yok tarihteki
sarayla
Hayaller sona erdi ben emekli
olunca.
Güneş hızlı batarken karanlığa
ay doğuk
Fikrime tatil gelir deniz
suyu çok soğuk
Alttan delik cebimi üç aylık
maaş boğuk
Kalmadı geçim derdi ben
emekli olunca!
20.10.2018
Ahmet Çelik