Neyse
En kolayı
kaçıp gitmek
Ne de olsa
acıyı tanımaz taşlar
Daha
kopmamışsa kayalıklardan
Ve bir de
Henüz yeni yapılmış evlerin duvarından.
Sadece
dağlar bilir sanırsın
Dağ başlarını
esir alırken uğultular
Dipsiz
aldanışlara amadesindir
Umarsızca
Yüreğine
yüreğine iner
En kırılgan
duygular…
Baksana
Zaman bile bileyleymiş
ağzını
Terk edilmiş
yüreği
Bölüyor
dilim dilim
Tuz basılası ağrılara
Tüm sinir
sistemin esir…
Kapatsam da
gözlerimi
Karanlığın
çıtırtılarını tanır kulaklarım
İstediğin
kadar kaçsan da uzaklara
Bilesin ki ışıklar
soluk olsa da yanar
İçindeki
isyan sancılarına
Dokunur
ruhumun kanatları…
Ah sevgili
Dibinden
kestiler tomurcuklarımı
Söyle şimdi
nasıl umut ederiz çiçek açmayı
Nasıl hayal
edebiliriz yeniden sevmeyi
Ters yüz
olmuş benim için
Gökyüzünün
mavisi
Baksana
Kepenklerini
bile indirmiş güneşim
Her yer
karanlık…
Âdem
Efiloğlu