Murad-ı Gözlerin
Kararmazdı gecem bil ki bu kadar,
En koyu siyahı sürse gözlerin.
Acımazdı canım belki bu kadar,
Beni şu halimde görse gözlerin.
Gururun yüzümden siler neşeyi,
Sevgi iflasından döner köşeyi,
Unuturum o an inan her şeyi,
Yeniden bir umut verse gözlerin.
Parçalar eklenmez kayıp anı/na,
Çekip gidiyorsun koyup yanına,
Katledip bu aşkı kıyıp canına,
En büyük günaha girse gözlerin.
Ne yapsam feleğe geçmiyor nazım,
Şimdi gülmem için bir neden lazım,
Müebbede döner yoksa infazım,
"Belki bir ihtimal" derse gözlerin.
En acı sözler de çıksa dilimden,
Yüreğim merhamet ummaz zalimden,
İnsan isen anla bak da halimden,
Ne yapayım daha körse gözlerin.
Ne durdu bu sevda, ne de yol aldı.
Ne kıymetim bildi, ne boşa saldı.
Bir kuru canımdan daha ne kaldı?
Sonunda murada erse gözlerin.
Ahmet Çabuk
(
Murad-ı Gözlerin başlıklı yazı
Ahmet Çabuk tarafından
23.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
