Online Üye
Online Ziyaretçi
Gitmek Üzerine Kalıcı Söylemler (Arayış)
Bir akşamüstü topladım
Kendi bavulumu kendi içimden...
Gözü oyulmuş şiirlere koydum
Kırmızı kalem yazmalarımı..
Gitmek, uzun yolların saçlarını yolarak
Titrek cümlelerin arkasında
Su dökmektir tek yön gidişlere...
Gitmek, çözüm bulamamak,
Ait olamamaktır.
Gitmek aslında
kendine kalamamaktır...
Bir kitabı yarıda bırakmak,
Şarkıyı en güzel yerinde kapatmaktır.
Yorgun akşamüstleri
Denizin mavisi, göğün kızıllığı
Ve değişmez alınyazısını
Bir güneşin batışına armağan etmektir...
Mesafeler mutluluğu çalar
Önce kelimelerle vurur.
Gitmek bazen olduğun
Yerden uzaklaşmak değil,
Kaldığın yere yabancılaşmaktır.
Ben mi?
Uzaklaştıkça sustum,
Gittikçe gülemedim.
Nasıldı o soru?
Gitmek mi zor,
Kalmak mı? Bilemedim.
Ben gittikçe içim de benden gitti.
Ve ben gittikçe en çok
Kendime gelemedim...
Ben, yüzyıllardır dünyayı
Taşırım sol omzumda...
Ben, İsa'nın nefesini,
Musa'nın asasını bilirim.
Beytü'l hazen'i,
Ashab-ı Keyf’i bilirim.
İçimin zehrini hangi kuyuya
Bağıracağımı bilemem.
O yüzden ney sesi gibi
Yanıktır şiirlerim...
Alnına yazılan ayrılıkları
yaşarmış insan...
Bu yüzden kalmak için değil,
Gitmek için tüm bahanelerimiz.
Biri hakan olur çeker gözlerinin
En hakiki kılıcını
Öteki sessizce
Her gün, her an, her saniye
Yeniden ölür...
Gitmek, ölmektir aslında
Ölüme inanmadan...
Lisanı münasibi yoktu bunun,
Durduk yere kesilmedi nefesim,
Durduk yere terk etmedim kendimi.
Kendimi aramaya kaybettiğim
Yerde başladım,
Ya da kendimi aramaya
Çıkınca kayboldum.
Düşlerin izdüşümünde,
Kararsız ilanlar verdim önce.
Sonra yolları dönüştürdüm,
Adım attıkça, unuttum adı/mı...
Gitmek aslında
Vedasız ayrılmaktır.
Çünkü kendinden habersiz
Gider insan.
Gitmek karanlığa uzanıp
Zamanı sollamaktır.
Kendini içine hapsedip,
Ruhunu hicrete yollamaktır.
Ve bence gitmek;
En çokta
Kendine el sallamaktır...
24/08/2020