Online Üye
Online Ziyaretçi
Köyde doğup da şehirde büyüdüm
Ne köylü oldum ne şehir çocuğu…
Soba yanmazsa nasılda üşürdüm
Nerde deri mont, giyerdim gocuğu!
Babam mı vardı bir yol gösterecek
Arkamda durup dava güttürecek
Bisiklet alıp beni güldürecek
Varken öğrendim neymiş şu yokluğu!
Karar vermiştim tutmalıydım kalem
Başardığımı görmeliydi âlem!
Ne çektiğimi bilmezdi elâlem
İnanmazdı da görse tokluğumu…
Ne çabuk geçmiş ne çok anılar var
Şehir ayrılmaz parçam olmuş ey yar!
Köy dediğimden kaldı çok âh-u zâr
Alıp vermiyor aynı soluğumu…
Saffet Kuramaz