Köyde doğup da şehirde büyüdüm

Ne köylü oldum ne şehir çocuğu…

Soba yanmazsa nasılda üşürdüm

Nerde deri mont, giyerdim gocuğu!

 

Babam mı vardı bir yol gösterecek

Arkamda durup dava güttürecek

Bisiklet alıp beni güldürecek

Varken öğrendim neymiş şu yokluğu!

 

Karar vermiştim tutmalıydım kalem

Başardığımı görmeliydi âlem!

Ne çektiğimi bilmezdi elâlem

İnanmazdı da görse tokluğumu…

 

Ne çabuk geçmiş ne çok anılar var

Şehir ayrılmaz parçam olmuş ey yar!

Köy dediğimden kaldı çok âh-u zâr

Alıp vermiyor aynı soluğumu…

 

Saffet Kuramaz

( Kaldı Âh-u Zâr başlıklı yazı safdeha tarafından 3.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu