Gözlerimiz Sabit Ufka Kadar
Gözlerimiz sabit ufka kadar.
Hep orada kalırdık,
Öyle bir şansımız olsaydı eğer,
İlkbaharda çıkarırdık ayakkabılarımızı,
Doyasıya basardık toprağa ve yeşile.
Yalnızca düşlerin değil,
Gerçeğinde ufku olurdu ufkumuz.
Öyle bir şansımız olsaydı eğer,
Dağlara tırmanıp,
İyice hafiflerdik.
Aynaya baktığımızda
Gülümserdi ufkumuz,
Öyle bir şansımız olsaydı eğer,
Medet umardık,
Ak saçlarımızdan.
Bir istasyon olurdu ufkumuz,
Mazide.
Öyle bir şansımız olsaydı eğer,
Katar katar,
Soluk soluğa giden kara trenlere binerdik.
Tüm insanlar gelir mi o ufka,
Yıkanır arınır mı bulutlarda
Öyle bir şansımız olsaydı eğer,
"Bir belalı susuzluk"
Kavurmazdı içimizi.
Mehmet Fikret ÜNALAN
31 Ocak 2019
Güzelçamlı/Kuşadası/Aydın
/?autoplay=1&mute=0" allow="autoplay" frameborder="0" allowfullscreen>
(
Gözlerimiz Sabit Ufka Kadar başlıklı yazı
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret) tarafından
1.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
