Anı düğümlemiştin düşünmezdim siyahı

Gecede ışık yayan gönlümde eşsiz aydın

Çağların rüzgârıyla deli sevda seyyahı

Ben öyle zannettim ki ruhi ezeldi kaydın.

 

Sen kaçmaya başladın ben yanına koştukça

Koltuk tepene çıktı ben sararıp coştukça

Kahkaha atıp güldün ben yasla buluştukça

Kuru fasulye görüp kendini nimet saydın.

 

Ağzıma tek çalınan dudağımda bir balsın

Aramızda yaşanan istedim saklı kalsın

Zamanla her fikrimin yerini aşkın alsın

Ben susarak beklerken sırrımızı sen yaydın.

 

Yaklaşınca itilen yüreğine ıraktım

Aklım başıma geldi sanırım ben çıraktım

Çevren kalabalıktı belki ondan bıraktım

Saran et kokusuyla aç köpeklere paydın.

 

Tapu senedi bildim verdiğin o boş sözü

Yıllar geçti öğrendim maksat yakmaktı közü

İnan asla unutmam yansımış sahte yüzü

Ne bulmuştun ellerde o kavlimizden caydın.

 

02.02.2019

Ahmet Çelik

NOT: BU ŞİİR "KENDİNİ KURU FASULYE GİBİ NİMETTEN SAYIYOR" SÖZÜNDEN YOLA ÇIKILARAK YAZILMIŞTIR.

( Kuru Fasulye başlıklı yazı AhmetÇELİK tarafından 3.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu