Aşk Çöplüğü
Aşk Çöplüğü
Sessiz hayaller kalkar
Her gece yüreğimden.
Usul usul dökülürler kalbimin can kenarından.
Bir avuç suskunluğun,
Yudum yudum yankıları,
Sana seslenir her gece.
Düşüme düşman arsız mehtap
Gözlerinin rengiyle beslenir her gece...
Beklenmeyen bir sabahın,
Bilinmeyen bir saatinde,
Uyur gezer bir vedanın,
Uyku sersemiyiz şimdi.
Ağzı kokan bir acının,
Fırçalanmamış hüzünleri;
Şehrin kalbindeki bir çöplük gibi,
Depolanıyor ruhumuza ekşimiş yalanlar,
Bozuk bir plak gibi kalıyor aynı yerde...
Hislerimiz sökülüyor içimizden...
Elvedalar atık kutusunda,
Başı boş merhabalar dönüşüme gitmiş.
Gülüşünü öğüttüler...
Sesin bir kalıba sıkışmış.
Oysa ben isterdim ki,
Kalbinin mermerini,
Nakkaşlara verseydiler.
Kırılan şiirleri,
Dökülen hayalleri,
Ve bozulan ümitleri,
Tertemiz bir sayfaya,
İşleyebilirdi belki...
Ben yine de,
Ellerimi özlemle kirletip,
Karıştırdım çöpleri.
Hasret kokmuyor artık tenim,
Bakışım eskimiş takvimler gibi,
Gözlerim metal mavisi.
Pas rengi bir umudun,
Hastalığını taşıyorum.
Ne gariptir ki;
Sana yaktığım onca ağıttan,
Bir nota bile çıkmadı, yazık!
O değil de,
Sana yazdığım bir ton kâğıttan,
Bir defter bile çıkmadı, yazık!
İşte en çok,
Buna şaşıyorum...
20/11/17
Ahmet Çabuk
(
Aşk Çöplüğü başlıklı yazı
Ahmet Çabuk tarafından
4.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
