Ne doğduğuna sevinmelisin
Ne de öldüğüne dövünmelisin
Emir vaki olur
Davete icabet eder gelirsin
Emir vaki olur
Davete icabet eder gidersin
Zira başka bir şansın yok
Sadece emre boyun eğersin
Bir vade verilmiştir sana
Lakin sen onun ucunu bilmezsin
Ömür kısa ancak yol çok uzun
Bu yolda, sen sen ol ey gafil!
Değerini bil eşin dostun çocuğun
Değerini bil bedenin, sağlığın, ruhun
Konuşmak kolaydır insana ama
Kırıp dökmesin bir kimseyi
Dilinden dökülen sözün
Her daim, her mecliste, her gönülde
Bir olsun sözün ile özün
Sana sunulan ömür yolunda
Başlangıçtan sona kah yürürsün
Kah koşarsın
Bazen ikrar ile hakkı arar
Bazen de yoldan şaşarsın
Kapılırsın zevklerine dünyanın
Coşar coşar yaşarsın
Ne yaşadığının farkına varamazsın
Han olan dünyanın doyumsuzluğunda
Hancı olup kalmak da istersin ama
Bil ki o zaman da haddin aşrsın
An gelir de dönüp bakınca ardına
Ey gafil
Ben ne ettim diye şaşar, şaşar ağlarsın